%0 Journal Article %T آسیب‌شناسی سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران از منظر نظریۀ همسایگی %J مطالعات بنیادین و کاربردی جهان اسلام %I انجمن ژئوپلیتیک ایران با همکاری مرکز آینده پژوهی جهان اسلام %Z 2717-0926 %A موسوی نیا, سید رضا %D 2022 %\ 02/20/2022 %V 3 %N 10 %P 115-131 %! آسیب‌شناسی سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران از منظر نظریۀ همسایگی %K ایران %K سیاست همسایکی %K آسیب شناسی %R %X همسایگی آغاز روابط خارجی کشورها و نقطۀ شروع منطقه‌گرایی درون‌زاست. صلح و ثبات نسبی و کاهش تدریجی مداخلات منفی قدرت‌های برون‌منطقه‌ای از پیامدهای تحقق سیاست همسایگی و آغاز منطقه‌گرایی درون‌زاست. منطقه‌گرایی موفق در اروپا، آمریکای شمالی و شرق آسیا نیز از سیاست همسایگی آغاز شدند. سیاست همسایگی که ناظر بر ابعاد هنجاری روابط با همسایگان است، برای جمهوری اسلامی ایران یک سیاست راهبردی محسوب می‌شود؛ اما با وجود سیاست‌های رسمیِ اعلانیِ جمهوری اسلامی، تحقق همسایگی در سیاست خارجی ایران همواره با موانعی جدی روبه‌رو بوده است. در این پژوهش قصد داریم با روشی علمی، ضمن توضیح نظریۀ همسایگی، مهم‌ترین موانع تحقق سیاست همسایگی برای ایران را تبیین نماییم.براین‌اساس، این سؤال را مطرح کرده‌ایم: «مهم‌ترین چالش‌های تحقق سیاست همسایگی کدام‌اند و چه راهکارهایی را می‌توان برای رفع این موانع ترسیم نمود؟». فرضیه‌ای که سعی در بین‌الاذهانی‌کردن آن داریم عبارت است از «چشم‌انداز دوگانۀ هژمون‌گرایی-‌الهام‌بخشی در سیاست خارجی ایران» در وهلۀ نخست و «دوگانۀ اعتمادسازی-‌توازن‌سازی» در وهلۀ دوم که مهم‌ترین موانع تحقق سیاست همسایگی را تشکیل می‌دهند. حل‌وفصل دوگانۀ اولی و مدیریت دوگانۀ دومی، مهم‌ترین مسئلۀ سیاست خارجی جمهوری اسلامی را برای تحقق سیاست همسایگی تشکیل می‌دهد. روش تأیید فرضیه در این مقاله توضیحی‌تبیینی است.  %U https://journal.iiwfs.com/article_148672_6154afc2d363ef2b7dc69d643452f693.pdf